Samen aan het einde van wereld

¡Hola todos les gentes!

Maar weer ns even een korte update. Dit keer probeer ik het ook echt kort te houden.

In mijn laatste verhaaltje beloofde ik dat het mijn laatste verhaaltje (alleen van mij) zou worden. Dit ging toch nog bijna mis.

Na twee warme dagen in Salta (zo ongeveer 40 graden) vloog ik op zondagochtend terug naar BA. Superslecht geslapen die laatste nachten, want ik was alleen maar bezig met het maken van plannetjes in mijn hoofd over hoe het zou worden samen met Bram hier in Argentinie en wat we samen allemaal zouden gaan beleven. Natuurlijk ook vooral hoe leuk we het samen zouden hebben. Zondagochtend zat ik in het vliegtuig en we waren nog net niet aan het taxien naar de landingsbaan toen ik een smsje binnen kreeg.... Van BRAM!!
Enthousiast opende ik het berichtje, maar dat enthousiasme sloeg al snel om naar teleurstelling :-( Wat bleek..... die gasten in Madrid maakten er weer een potje van! Dit keer waren ze nog net niet aan het staken bij de verkeersleiding, maar er ze hadden nogal last van ´fog´ bleek, waardoor zo ongeveer alle vluchten van Iberia vertraagd waren en Bram zijn vlucht vanuit Dusseldorf dus ook. Hij kwam in Madrid aan nadat zijn vliegtuig naar Buenos Aires al was vertrokken :-(

Dik vet balen!
Maar dat gold natuurlijk niet alleen voor mij, Bram wist helemaal niet waar hij aan toe was en is zo ongeveer vanaf 13.00 uur tot 22.30 in de weer geweest om op een vlucht naar BA te komen. En zijn bagage was ook nog zoek! (niet onbelangrijk als je meteen na aankomst in BA weer verder moet reizen)

Uiteindelijk kon hij met AirEuropa op een directe vlucht naar BA vliegen. In plaats van zondagavond 20.50 uur, kwam hij nu op maandagochtend om 9.20 uur aan in BA. Had ik me daar een leuke tweepersoonskamer in BA geboekt voor ons twee waar ik dus eens even lekker in mijn eentje van kon gaan genieten. Heerlijk! Dit was zo ongeveer de leukste dag tot nu toe. NOT! Om mezelf een beetje te troosten, ben ik zondagavond naar het theater gegaan en heb ik een superleuke voorstelling gezien, die volgend jaar ongetwijfeld ook in Europa is te zien. "Fuerza Bruta", onthoud die naam.
Gelukkig was dit ook behoorlijk tijdverdrijf, dus toen ik weer ´thuis´ was in de hotelkamer, kon ik eigenlijk ook meteen mn bed in. Twee keer wakker geworden die nacht... kon ik al opstaan en richting luchthaven? nee, om 3 uur in de nacht was echt te vroeg. Om 5 uur?? Nee, nog maar weer even proberen te slapen. Ik moest er natuurlijk ook op mijn paasbest uitzien als ik Bram eindelijk weer zou zien. Uiteindelijk tegen 7 uur richting luchthaven gegaan. Nog veel te vroeg natuurlijk, want Bram zou pas tegen half 10 te zien zijn :-)
Ik had nog prima de tijd voor een uitgebreid ontbijtje op de luchthaven en om de tijd te doden, heb ik maar een nagellakje gekocht en ben ik in de zon mijn nagels gaan lakken. Toen.... zo rond 9.10 uur maar ns naar binnen, shit Bram was al geland! (ik was buiten in de zon alweer aan de klets geraakt met iemand en het zou me maar gebeuren dat ik gewoon niet klaar sta als Bram dan uiteindelijk door de deuren komt)
Even laten stond ik helemaal vooraan om te zorgen dat hij mij ook ziet! Al met al duurde het natuurlijk weer een half uur, maar iedere keer als de deur open ging stonden mijn ogen op scherp! Hey... daar zag ik hem toch? of niet? hmm, leek er wel op, maar zo ver weg. En kort haar... en druk aan de klets met twee dames. Nee, Bram zou in één streep naar mij toe komen had ik wel bedacht. Was hij het wel, was hij het niet. Toen het lachende gezicht mijn kant op keek, wist ik het zeker, hij had mij ook gezien en zo lacht er maar één! :-)

Hoe onwerkelijk is het dat je elkaar dan na 4 weken in eens weer ziet en vast kunt houden, pff! En toch is het zo vertrouwd en voelt het als gister!
Geweldig :-)

Het weer was geweldig, strak blauw en een aangenaam temperatuurtje, tijd om wat te gaan doen en wat te gaan zien. Het was al middag voordat we in de stad waren en we hadden maar een middag. De volgende dag gingen we alweer door naar het zuiden en zouden we het mooie weer van BA achter ons laten. Wat gingen we doen? Genoeg te doen in BA en zeker als het mooi weer is. Bram mocht natuurlijk kiezen en het geval was dat de Boca Juniors hun laatste wedstijd van het seizoen moesten spelen deze avond en nog thuis ook in hun eigen stadion in de beruchte wijk La Boca. Daar wilden we naartoe!

Yep, the eagle has landed. Op naar ACBJ, staan op de eerste ring met aan de rechterflank de zetel van pluisje. Wat een feest daaro, wel frustrerend als de aanhang van de tegenpartij vanaf ring twee urine ´met bakken´ naar beneden mag laten lopen (zwaartekracht) en jezelf alles netjes binnen moet houden. Tot een half uur na de wedstrijd (1-1) wachten om vervolgens geescorteerd door beveiliging de wijk la boca (hier haal je m ook niet ff uit de broek) uitgeloodst te worden.
Volgende dag ff een kijkje nemen in de school waar de Spaanse les is gevolgd (wandelen, metro, taxi...) om vervolgens 10 minuts for take of de luchthaven binnen te wandelen, hoezo stress. Beter dan mijn 12 uur wachten in Madrid zullen we maar zeggen...

Ushuaia, vuurland (tierra del fuego): Arrive. Na een superaankomst vanuit de lucht, tussen de besneeuwde bergtoppen aan beide zijden en Beagle Channel onder ons, aangekomen bij een heel vriendelijke mevrouw waar we de volgende dag snel zijn vertrokken. Strak blauw, oh nee sneeuw, nee regen en wind... whatever four seasons in one day, heel apart. Sjonguh jonguh wat een plek, cool en in een dag is mijn Spaans weer helemaal zoals die was (nul), cerveza por favor!

Tijd voor actie, taxi aangehouden en op naar El Glaciar le martial voor een flinke hike. Klimmen, klimmen, klimmen en genieten van magnifieke vergezichten, ook hier weer zon, sneeuw, snijdende wind, hagel en regen, wat is het toch fijn om op vakantie te zijn. Op drie personen en een hond na niemand tegen gekomen... er wordt hier gesproken over ´fin del mundo´ en dat kunnen we inmiddels onderstrepen. (Maar welke debiel gaat er met dit weer ook op pad?). Op het moment dat we dat dachten huiswaarts te keren vond ik het nodig om van de weg af te gaan en een alternatieve route bergafwaarts te nemen. Mooi dat we (zo nu en dan) een markering tegen kwamen. Helaas was het pad niet meer zoals deze ooit was bedoeld. Marleen zag meerdere malen beren op de weg (volgende keer maken we foto´s). Op zich niet zo gek als het pad in ene verdwenen is, of dat bruggetjes halverwege het riviertje eindigen. (Nog niets gezegd over de aanhoudende hagel en sneeuw). Eigenhandig geweldige bruggen gebouwd om maar niet door het ijskoude water te hoeven lopen) schoenen van Marleen staan te drogen). Uiteindelijk weer in de bewoonde wereld en drijfnat in een taxi gestapt naar het hostel. Alles uit en uitgepakt, aaaah gelukkig de opgerolde ponchos waren nog droog. Na een warme douche scheen de zon weer.

Pinguins, vandaag donderdag 16 december.
We hebben een bus en boottochtje gemaakt naar isla Martillo. Dit is het eiland waar twee soorten pinguins broeden en/of het hele jaar door wonen. Het was fantastisch om zo dicht bij deze leuke beestjes te zijn en hebben veel foto´s gemaakt. Bij jullie is het nu 01.13 uur. Midden in de nacht dus, bij ons is het 21.13 uur. Misschien tijd voor wat eten na twee biertjes (deze biertjes zijn 970 cm3) Tot snel, we vermaken ons wel!

Morgen nog weer ff een hike in national park Tierra del Fuego (het eerste nationale park van Argentinie) en dan overmorgen naar Chili voor wat Chileens avontuur!

Besos grandes de nosotros!