De sauna die ook wel ´Mendoza´ genoemd wordt

¡Hola mi amigos!

Was ik weer, de roes van de wijn is net zo´n beetje verdwenen (jaja, wijntoertje) en aangezien mijn superdeluxe heerlijke Cama Suite bus, compleet met stoel die tot bed om te bouwen is, over twee uurtjes vertrekt richting Buenos Aires dacht ik.... ik kan best nog ns ff een kort verhaaltje met jullie delen ;-)

Het laatste verhaaltje was ook al vanuit Mendoza, maar vanuit een ander hostel. Die betreffende dinsdag ben ik in de avond de stad maar eens even ingewandeld. Was een aardige wandeling en mijn eerste indruk was niet dat ik compleet ´blown away´ was door de charme van Mendoza. Maar... dat kan natuurlijk ook aan mij liggen. Had per slot van rekening de hele dag achter een pc zitten turen en daar wordt niet alles beter van. Behalve de site natuurlijk :-)
Ik had een kamer voor 4 personen, maar daar was nog even een stretcher bij gezet waardoor het aardig krapjes werd. Dit in combinatie met de douche en toilet die niet op de verdieping zaten waar ik sliep, maakte dat ik bedacht om van hostel te wisselen. Iets anders uitgekozen, Hostel Suites Mendoza en daar had ik een 4 persoons female dorm geboekt, met andere woorden een kamer voor 4 meisjes. Is soms wel zo handig.
Deze kamer was op zich prima, maar wel heel inimini! Als je wilt douchen hang je zo´n beetje boven de wc. Tja mensen... het lijkt allemaal zo mooi, maar dat reizen is echt geen luxe hoor, haha

Ik had bedacht om deze woensdag na het verhuizen maar eens te beginnen met een stadswandelingetje door Mendoza. Hoppetee, plattegrondje mee en gaan! Maar wegens de hitte heb ik deze prachtige individuele excursie vroegtijdig af moeten breken! Het was zo warm dat de mussen bewusteloos van het dak vielen, ik gok een graadje of 40 en zo warm dat ik zelfs in het park in de schaduw op tilt sloeg van de hitte. Daar in dat park vielen mijn ogen overigens wel op een allerheerlijkst uitziend zwembadje. Daar had ik best trek in, maar wat bleek, dit zwembadje was onderdeel van de Golfclub en deze was alleen voor members. Nu zie ik er al niet echt Argentijns uit, mijn Spaans sucks, dus ik dacht; dat ga ik maar eens niet proberen.
Mijn nieuwe hostel had helaas geen zwembad :-( Maar wel een megagroot dakterras mét ligbedden! Gewoon gaan dus, bikini aan, driedubbel insmeren met factor MEGA en liggen. Binnen 3 minuten was het alsof ik wel in een zwembad lag, Veels te heet. Hostel Suites had dit zelf ook al bedacht en ze hadden dus buitendouches gecreeerd. Ideaal! Als het te heet werd, kon je dus gewoon even onder de buitendouche gaan staan ter afkoeling. Denk dat ik er in anderhalf uur (en het was al na 17.00 uur) toch zeker 5 keer onder heb gestaan, zodra ik ook maar iets op was gedroogd, ging ik er maar weer onder. Het was heerlijk!!!

In mijn kamer waren twee zeer verwende en jeugdige Israelische deerntjes en een superleuk en supermooie Zweedse deerne. Daar had ik meteen een klik mee. Zij ging de stad in wandelen, maar dat toertje had ik al gedaan en het aanbod om mee te gaan sloeg ik af. We zijn wel gezellig uit eten geweest met ons twee.

Voor de donderdag had ik ook iets gepland. Ik ging de bergen in. Het nadeel hiervan was dat ik om 7 uur opgepikt werd, maar early-bird als ik ben, was dit wel te overzien. Uiteindelijk werd ik tegen tien voor 8 eindelijk opgehaald. Een bus vol met jonge en oude jongelui en ze spraken allemaal Spaans! Ik wilde me niet laten kennen en heb geprobeerd om zoveel mogelijk te begrijpen. Jullie snappen dat dit dus wel een heel intensief toertje voor mij was ;-) Opperste concentratie. Maar zelfs met mijn twee-weken-Spaans vang je toch aardig wat op en kon ik prima volgen waar het over ging. Als ik de details wilde weten, vroeg ik het toch nog maar even in het Engels.
De bergen hier deden mij erg denken aan de omgeving van Salta. Ook hier kwamen ze voor in alle kleuren, rood, geel, groen, blauwig, zwart en bruin, prachtig! En ik ben dus weer vele foto´s rijker :-)
We reden ook door het wintersportgebied van Mendoza. Alles zat hier zo´n beetje dicht. Heel bizar om in deze hitte een voorstelling te maken van een wintersport gebied in hetzelfde gebied. Toch heb ik van een goede bekende die hier in de winter was foto´s gezien en het is echt mogelijk!
We zijn ook nog bij een nationaal park gestopt waar de Aconcagua berg staat. Deze is meer dan 6000 meter hoog en staat op plaats 36 van hoogste bergen ter wereld. De omging was supermooi en ik heb eens even een momentje genomen om hiervan te genieten.
Tegen 19.00 uur was ik pas terug in het hostel. De Israelische deerntjes waren vertrokken en Parissa, de Zweedse was ook net ´thuis´ gezellig, we hadden het rijk voor ons alleen. Een uurtje later was Parissa jarig, dan was het middernacht in Zweden en werd ze 28. Reden voor een wijntje vonden wij. Hup de stad maar weer in. Heerlijk gezellig zitten kletsen en een lokaal wijntje gedronken op haar verjaardag, maar ook op wel 20 andere dingen :-) Ja we lieten ons behoorlijk meeslepen en filosofeerden er aardig op los. Het leven dat wij leiden (ik spreek voor Parissa en mijzelf) is zo gek nog niet! Dat moet af en toe even gewaardeerd worden en een wijntje erop drinken is nog beter...

Voor vandaag (vrijdag) had ik een wijntoer per fiets bedacht. Ook op individuele basis. Eigenlijk had ik hier geen zin in. Als je één zo´n bodega of wijnboerderij hebt gezien, weet je het wel is een beetje mijn motto. Maar laten we het erop houden dat het huren van de fiets (dit had ik twee dagen geleden al geregeld) een impulsaankoop was. Ik liet me even meeslepen toen ik bij de touroperator zat. Shit shit shit. Ik had wél veel zin om wat rond te fietsen, maar dat wijngedoe....
Aan de andere kant vond ik ook wel weer dat het eigenlijk wel moest. Wij drinken in Nederland zoveel Argentijnse wijn en de meeste van die wijntjes komen uit deze streek. Vooruit dus maar. (Heb nog wel overwogen om er onderuit te komen met één of andere lullige smoes, maar je leest het al, ik kon geen goede bedenken.)

Het begon al fijn. Ik moest ongeveer 20 minuten lopen naar een straathoek waar ik de bus naar Lujan kon pakken. Het was zo simpel zei de meneer die mij de huurfiets had aangepraat. Er zijn hier 2 wijngebieden, Maipu en Lujan. Maipu is dichtbij Mendoza, maar in Lujan waren de topwijnhuizen. En ja hoor, ook dat was onderdeel van de impulsaankoop. Ik had een fietsreservering in Lujan, een uur rijden van Mendoza. Eenmaal aangekomen bij de straathoek, zag ik allerlei bushaltes. Maar geen eentje met mijn busnummer erop... hmmmmm. Even vragen dan maar. Dan blijkt toch weer dat mijn Spaans nog niet top is, ik begreep de helft: Mijn bus zou hier wel degelijk komen. De andere helft, iets over kaartjes ofzo ging compleet aan mij voorbij!
Mooi, avontuur!!!
Er kwam een bus met nummer 850, die moest ik hebben :-)
Ik probeerde aan de chauffeur uit te leggen waar ik moest zijn, voor hetzelfde geld ging deze bus de halve provincie door, je weet t nooit he? Ik wees wat op mijn kaartje en ik dacht dat hij het wel begreep. Zei hij nu zoiets als: Ik laat het je weten als je uit moet stappen. Of zei hij: Ja, we komen wel in de buurt, maar ik weet het ook niet...
Ik besloot om via de spiegels oogcontact met hem te houden, dat leek me handig. In het begin ging dat goed, hij dacht zeker dat ik wat van hem wilde, ik lachte immers op mijn allerliefst :-)
Helaas viel mijn plan al snel in duigen. Binnen no time was de bus nokkie-vol. Er stonden minstens 25 mensen tussen mij en de buschauffeur. Er was zeker sprake van contact, veel contact met allerlei zweterige mensen, maar oogcontact met de buschauffeur.... niets van dat. Ik kon wel af en toe naar buiten kijken en probeerde de straatbordjes te lezen, volgens mijn gevoel (en dat zit vaak wel aardig goed, mijn richtingsgevoel dan he?) waren we al wel in Lujan. Alleen... waar stap ik uit?! Ik was ervan overtuigd dat de chauffeur mijn charmante glimlach inmiddels was vergeten :-(
Maar... ik herkende was van mijn kaartje in de werkelijkheid, ja hoor een plein vlakbij het punt waar ik eruit moest.... zou ik? Ik besloot nog even te wachten en dat was het moment waarop de richting snelweg gingen en hier ook al op zaten, oeps.
Ach ik dacht; wat een avontuur! Ik kom nog eens ergens en iedereen vindt mij ook nog eens interessant. Mijn haar is inmiddels behoorlijk blond geworden en mijn ogen blauwer (huh?) dus aandacht genoeg hier.
We gingen de snelweg af en ineens was het er weer.... oogcontact met de chauffeur, zijn zoekende blik via één van de drie spiegels en hij zag mij! Hij wenkte, ehm... was het de bedoeling dat ik naar voren kwam? Daar leek het op. Met mijn ´permisso´ probeerde ik mij een weg te banen door de menigte. (Permisso is zoiets als; sorry mag ik er even langs) Nu had ik weer volledige aandacht van de hele bus, ik hoorde ze denken: TOERIST!!!
Maar eenmaal bij de chauffeur zei hij: daar moet je eruit meisje en hij wees honderd meter verderop. Precies op het punt waar ik er volgens mijn kaartje ook echt uitmoest :-) Is het niet fantastisch?
Ik kreeg een fiets, een barrel, Het zadel had er net zo goed niet op kunnen zitten, want het zat voor geen meter. Aan de andere kant ook weer een positief punt heb ik zelf bedacht. Dit betekent namelijk dat ik nog niet veel vet op mn kont heb, anders zou dat zeker isolerend en als een kussentje werken.
De meneer van de fietshuur had 4 bodega´s voor mij geboekt. Dat leek mij echter iets teveel van het goede. Ik gokte dat ik er 3 zou halen.

Ik begon met een kleintje, een familiebodega met zo´n 500 hectare aan wijngaarden. Oorspronkelijk van een Italiaanse familie. De derde generatie was nu eigenaar en één van de kinderen uit de tweede generatie was priester geworden. Deze bodega, hoe klein ie ook was, is een soort van hofleverancier voor de katholieke kerk hier. Ik kreeg een kort toertje en proefde twee wijnen. Een rode Malbec en een rosada (rosé) die vooral in de katholieke kerk wordt gedronken. Dit was een zoete wijn en ik vond hem niet lekker.

Op naar de tweede Bodega, dit was één van de grootste van Argentinie met bijna 7000 hectare aan wijngaarden. Norton genaamd, ze produceren meer dan 15 miljoen flessen wijn per jaar en exporteren deze naar meer dan 60 landen in de wereld en ja.... in Europa is Nederland de grootste afnemer! Ze waren dus zeer vereerd met mijn bezoek. Altijd goed natuurlijk. De Engelsman Norton is ooit lang, lang, lang geleden begonnen met dit wijnhuis, vandaar de naam. Hij trouwde met een Argentijnse uit de buurt en kreeg als huwelijksgeschenk 100 hectare wijnvelden. Het waren de eerste wijnvelden in deze regio. Later is deze wijnbodega verkocht aan een familie uit Mendoza en tegenwoordig is er weer een buitenlandse eigenaar, jawel; mister Swarovski himself. De naam Norton blijft echter behouden omdat ze onder deze naam zoveel goede naamsbekendheid hebben...

Er zouden nog wat zweden en noren komen die ook meegingen met de toer, maar ze kwamen niet. Hierdoor kreeg ik een privé toertje van Elisabeth een Oostenrijkse deerne die hier is om Spaans te leren en haar wijnkennis te verbeteren. En dit was me toch gezellig! Onderweg raakten we aan de klets met allerlei medewerkers en we proefden wat uit die tank en wat uit dat vat, we gingen de oude wijnkelders in en al met al waren we zeker anderhalf uur onderweg. Buiten de wijn-praat om hebben we ook nog heerlijk zitten kletsen. Ik besloot om hier een fles wijn te kopen voor Alejandra, de dame bij wie ik in huis woonde toen ik Spaanse les had. Zij is in de tussentijd namelijk getrouwd. Ik heb wat spulletjes bij haar achtergelatend die ik komend weekend even oppik en dan trakteer ik haar meteen op een bijzonder wijntje. Ik bedacht ook om het restaurant hier maar ns te proberen. Het was heerlijk luxe, flesje wijn erbij besteld en een overheerlijk steak voor lunch gehad. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ´em wel een beetje voelde en ik stapte behoorlijk jolig op de fiets :-)
hmm nu moest ik nog naar twee wijnhuizen, maar ik had de buit al binnen vond ik. Stukje fietsen dan maar... beetje tussen de wijnvelden door en toch nog maar richting wijnbodega 3. Dit zou ook een luxe wijnhuis zijn. Halverwege heb ik me bedacht. Het was weer behoorlijk warm geworden en ik vond t welletjes... Het is per slot van rekening vakantie!
Terug gefietst naar de fietsverhuur en de bus terug naar Mendoza.

Inmiddels vertrekt mijn bus over een uur, dus ik heb de tijd mooi besteed vind ik zelf.
In dit hostel is alles zó goed geregeld dat de computers ook supergoed beveiligd zijn. De foto´s van mijn bergtripje en befaamde wijn-fiets-tocht die achteraf toch wel leuk was, maar ook echt de allerlaatste is die ik heb gedaan, blijf ik jullie nog schuldig!

Fijn weekend allemaal, ik ga op weg naar Buenos Aires :-)
Oh ja, ik heb mijn laatste nachtjes in een hostel MET zwembad in San Telmo op de valreep ook nog even omgeboekt van een 6 persoons slaapzaal naar een eigen kamertje.... tadaaaaah Luxe voor de laatste nachten, ik kijk er naar uit!

Hasta Luega mensen! Ik zie jullie snel

Besos Marleen