Wildlife @ Peninsula Valdés
Door: Bram en Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
06 Januari 2011 | Argentinië, Puerto Pirámides
¡Hola chicos!
Het meest noordelijke en oostelijke stukje Patagonië. Puerto Madryn met de toegang tot het schiereiland Peninsula Valdés. Het lijkt op geen geval op het zuidelijke of westelijke Patagonië.
Waar we wegreden vanuit Bariloche en het landschap groen en ontzettend prachtig bergachtig als een sprookje was, veranderde dat na een aantal uren. De bergen werden iets minder hoog en iets minder groen, wat kaler qua begroeiing. Daarna vielen we in slaap (nachtbus he?) Toen we weer wakker werden was de omgeving veranderd in steppegebied. Dor met voornameljk lage struiken en droog gras. De mooie groene bergen waren compleet verdwenen. Het gebied rond Bariloche vonden wij toch wel één van de mooiste stukjes. Natuurlijk zijn de parken Torres del Paine en het gebied rondom Fitzroy fantastisch mooi, maar hier rond Bariloche bleef het maar mooi! Zo´n enorm groen uitgestrekt gebied. Ach moet je gezien hebben denk ik en komt op foto´s toch altijd anders over.
Maar oke, steppegebied dus, we kwamen rond 7.30 uur aan in Puerto Madryn en hadden voor de verandering eens helemaal niets geregeld. Meestal boekten we een dag van tevoren toch wel een overnachtingsplek, maar dit keer dus niet. Het plan was om zo dicht mogelijk bij de busterminal een auto te gaan huren en zelf naar het schiereiland te rijden. Daar zouden we dan wel een plekje om te overnachten zoeken...
Er was warempel één autoverhuurbedrijf vertegenwoordigd op de busterminal, maar we zouden moeten wachten tot 10.00 uur op onze auto. Deze kostte dan 340 ARS, is ongeveer 43 euro per dag. Maar we konden ook een georganiseerd tripje doen, dit kostte 150 ARS per persoon en dan kwamen we ongeveer op hetzelfde uit voor één dag. De wegen waren ook slecht en modderig op het eiland want het had de afgelopen dagen geregend???? Huh? Bijna trapten we er in en werden we van ons oorspronkelijke plan gebracht. Maar het was toch juist 34 graden geweest de afgelopen dagen?
Nee! We bleven toch bij ons plan en wachtten op de auto :-) Om 10 uur kwam ie, een renault Clio, prima bakkie en Bram en ik konden aan onze roadtrip beginnen!
We verlieten snel de geasfalteerde weg en namen een onverharde weg richting het eiland. Natuurlijk onderweg al diverse stops gemaakt. We dachten zelfs dat we een walvis zagen zwemmen! Wel heel erg in de verte, maar waarschijnlijk is het toch gewoon een golf geweest. De walvissen zijn hier vanaf juni tot december. Kortom de walvissenperiode is voorbij, maar... Er zouden er nog zeker zo´n 24 in de baai rondzwemmen, hmm.
Na aankomst op het schiereiland wat ook één groot nationaal park is, hebben we wel een walvis gezien maar dan in bot-vorm, dus meer een soort van opgezet skelet. We bleven echter wel vol goede hoop. Een paar dagen geleden waren ze nog gespot!
Toen we in Puerto piramides aankwamen (het enige dorp op het eiland) hebben we eerst onze overnachting geregeld en daarna dan maar de whalewatching --> Walwiskijken. De boot had in de ochtend en rond de middag geen walvissen gezien, maar we gokten het er maar op. Anders altijd een leuk boottochtje toch?
Met een enorme zodiac gingen we het water in. We hebben ongeveer 1,5 tot 2 uur rondgevaren maar helaas :-( Het walvisskelet blijft de enige die wij hebben gezien. We kregen wel de mooiste zonsondergang ooit als toetje deze avond, dat hielp ons uit de walvissendip ;-)
Dan de volgende dag maar, eerst van Puerto Piramides naar Punto Piramedes en daar lagen me toch een partijtje zeeleeuwen! Niet te filmen, vooral Bram kreeg er geen genoeg van! Het was ook net zo´n beetje bevallingstijd, dus er waren enorm veel kleine zeeleeuwtjes. Hierna vervolgden we onze route naar Punta Delgada, hier zouden we zee-olifanten zien... zouden, want bij het hek werden we al tegen gehouden, het was alleen voor gasten en we mochten het terrein niet op! pffft die zee-olifanten zijn toch niet van jullie!?! dachten wij. Alleen als we zouden overnachten, iets zouden eten of met een georganiseerd toertje kwamen mochten we kijken. Dat was natuurlijk een principiele NEE vanaf onze zijde. Dan maar door naar het volgende punt. Langs de oostkust van het eiland bij punta Hercules, Cantor en Cerro zagen we bulten zeeleeuwen, zee-olifanten, pinguins en een verdwaald schaap! Langs de kant van de weg zagen we ook kuifvogels (erg grappig, want ze twijfelen steeds of ze wel of niet over gaan steken, draaien dan in ene om en gaan toch maar niet) en mara´s. Tja mara´s.... wel ns van gehoord? Een Mara is een behoorlijk groot uitgevallen konijn, echt wel 7 keer zo groot, maar dan zonder de grote oren. Ik had al eens mara gegeten, maar had er natuurlijk geen beeld bij, ze komen ook alleen in Argentinie voor. Een groot konijn zei de dame in het restaurant. Een groot konijn? een groot konijn? Maar.... zie foto´s, het is echt een groot konijn zonder grote oren.
Tot slot gingen we naar Punta Norte. Hier doet de zeldzaamheid wel eens voor dat een orka zichzelf met behulp van een golf het strand op gooit, een zeeleeuw voor diner pakt en dan weer verdwijnt in de zee. Nou.... dat wilden Bram en Marleen natuurlijk wel meemaken! Maar ja, zeldzaamheid he? Het was ook nog eens eb toen we aankwamen dus ik zag het niet gebeuren dat die orka zichzelf het strand op wierp en dat deed ie dus ook niet.
Bram heeft wel een nieuwe hobbie, zeeleeuwen spotten en niet te vergeten zee-olifanten. Hij is er gek op! Jammer dat deze niet langs de IJssel liggen, alhoewel zee-olifanten?!
Ook dachten we even dat we meededen aan de Argentina-Chili Dakar (voorheen Parijs-Dakar) Momenteel vindt deze namelijk plaats in Argentinie en Chili en volgens mij was de start ook deze dag, de 5e van januari. Wij reden ook door de woestijn leek het soms, echt een stofwolk achter onze Clio, daar lusten de honden geen brood van ;-) Af en toe verloren we ook de macht over het stuur en schoven we over de weg! Keigaaf was het, maar ook wel weer fijn dat het stuur wel weer luisterde. Ook zag ik soms wildlife (Bram reed en ik was natuurlijk beesten aan het spotten) maar door ons gescheur door de desert, hadden we zo´n lange remweg dat de beesten al gevlogen waren als de stofwolk opgetrokken was :-)
Mooi man!
Om 20 uur in de avond leverden we onze stofauto weer in en om 21 uur vervolgden we onze reis naar Buenos Aires....
De laatste dagen samen op reis zijn aangebroken. Donderdagmiddag 6 januari komen we aan in Buenos Aires en hebben we de vrijdag, zaterdag en zondag nog, om van de mooie stad te genieten!
Hasta luego...
Bram en Leen
Het meest noordelijke en oostelijke stukje Patagonië. Puerto Madryn met de toegang tot het schiereiland Peninsula Valdés. Het lijkt op geen geval op het zuidelijke of westelijke Patagonië.
Waar we wegreden vanuit Bariloche en het landschap groen en ontzettend prachtig bergachtig als een sprookje was, veranderde dat na een aantal uren. De bergen werden iets minder hoog en iets minder groen, wat kaler qua begroeiing. Daarna vielen we in slaap (nachtbus he?) Toen we weer wakker werden was de omgeving veranderd in steppegebied. Dor met voornameljk lage struiken en droog gras. De mooie groene bergen waren compleet verdwenen. Het gebied rond Bariloche vonden wij toch wel één van de mooiste stukjes. Natuurlijk zijn de parken Torres del Paine en het gebied rondom Fitzroy fantastisch mooi, maar hier rond Bariloche bleef het maar mooi! Zo´n enorm groen uitgestrekt gebied. Ach moet je gezien hebben denk ik en komt op foto´s toch altijd anders over.
Maar oke, steppegebied dus, we kwamen rond 7.30 uur aan in Puerto Madryn en hadden voor de verandering eens helemaal niets geregeld. Meestal boekten we een dag van tevoren toch wel een overnachtingsplek, maar dit keer dus niet. Het plan was om zo dicht mogelijk bij de busterminal een auto te gaan huren en zelf naar het schiereiland te rijden. Daar zouden we dan wel een plekje om te overnachten zoeken...
Er was warempel één autoverhuurbedrijf vertegenwoordigd op de busterminal, maar we zouden moeten wachten tot 10.00 uur op onze auto. Deze kostte dan 340 ARS, is ongeveer 43 euro per dag. Maar we konden ook een georganiseerd tripje doen, dit kostte 150 ARS per persoon en dan kwamen we ongeveer op hetzelfde uit voor één dag. De wegen waren ook slecht en modderig op het eiland want het had de afgelopen dagen geregend???? Huh? Bijna trapten we er in en werden we van ons oorspronkelijke plan gebracht. Maar het was toch juist 34 graden geweest de afgelopen dagen?
Nee! We bleven toch bij ons plan en wachtten op de auto :-) Om 10 uur kwam ie, een renault Clio, prima bakkie en Bram en ik konden aan onze roadtrip beginnen!
We verlieten snel de geasfalteerde weg en namen een onverharde weg richting het eiland. Natuurlijk onderweg al diverse stops gemaakt. We dachten zelfs dat we een walvis zagen zwemmen! Wel heel erg in de verte, maar waarschijnlijk is het toch gewoon een golf geweest. De walvissen zijn hier vanaf juni tot december. Kortom de walvissenperiode is voorbij, maar... Er zouden er nog zeker zo´n 24 in de baai rondzwemmen, hmm.
Na aankomst op het schiereiland wat ook één groot nationaal park is, hebben we wel een walvis gezien maar dan in bot-vorm, dus meer een soort van opgezet skelet. We bleven echter wel vol goede hoop. Een paar dagen geleden waren ze nog gespot!
Toen we in Puerto piramides aankwamen (het enige dorp op het eiland) hebben we eerst onze overnachting geregeld en daarna dan maar de whalewatching --> Walwiskijken. De boot had in de ochtend en rond de middag geen walvissen gezien, maar we gokten het er maar op. Anders altijd een leuk boottochtje toch?
Met een enorme zodiac gingen we het water in. We hebben ongeveer 1,5 tot 2 uur rondgevaren maar helaas :-( Het walvisskelet blijft de enige die wij hebben gezien. We kregen wel de mooiste zonsondergang ooit als toetje deze avond, dat hielp ons uit de walvissendip ;-)
Dan de volgende dag maar, eerst van Puerto Piramides naar Punto Piramedes en daar lagen me toch een partijtje zeeleeuwen! Niet te filmen, vooral Bram kreeg er geen genoeg van! Het was ook net zo´n beetje bevallingstijd, dus er waren enorm veel kleine zeeleeuwtjes. Hierna vervolgden we onze route naar Punta Delgada, hier zouden we zee-olifanten zien... zouden, want bij het hek werden we al tegen gehouden, het was alleen voor gasten en we mochten het terrein niet op! pffft die zee-olifanten zijn toch niet van jullie!?! dachten wij. Alleen als we zouden overnachten, iets zouden eten of met een georganiseerd toertje kwamen mochten we kijken. Dat was natuurlijk een principiele NEE vanaf onze zijde. Dan maar door naar het volgende punt. Langs de oostkust van het eiland bij punta Hercules, Cantor en Cerro zagen we bulten zeeleeuwen, zee-olifanten, pinguins en een verdwaald schaap! Langs de kant van de weg zagen we ook kuifvogels (erg grappig, want ze twijfelen steeds of ze wel of niet over gaan steken, draaien dan in ene om en gaan toch maar niet) en mara´s. Tja mara´s.... wel ns van gehoord? Een Mara is een behoorlijk groot uitgevallen konijn, echt wel 7 keer zo groot, maar dan zonder de grote oren. Ik had al eens mara gegeten, maar had er natuurlijk geen beeld bij, ze komen ook alleen in Argentinie voor. Een groot konijn zei de dame in het restaurant. Een groot konijn? een groot konijn? Maar.... zie foto´s, het is echt een groot konijn zonder grote oren.
Tot slot gingen we naar Punta Norte. Hier doet de zeldzaamheid wel eens voor dat een orka zichzelf met behulp van een golf het strand op gooit, een zeeleeuw voor diner pakt en dan weer verdwijnt in de zee. Nou.... dat wilden Bram en Marleen natuurlijk wel meemaken! Maar ja, zeldzaamheid he? Het was ook nog eens eb toen we aankwamen dus ik zag het niet gebeuren dat die orka zichzelf het strand op wierp en dat deed ie dus ook niet.
Bram heeft wel een nieuwe hobbie, zeeleeuwen spotten en niet te vergeten zee-olifanten. Hij is er gek op! Jammer dat deze niet langs de IJssel liggen, alhoewel zee-olifanten?!
Ook dachten we even dat we meededen aan de Argentina-Chili Dakar (voorheen Parijs-Dakar) Momenteel vindt deze namelijk plaats in Argentinie en Chili en volgens mij was de start ook deze dag, de 5e van januari. Wij reden ook door de woestijn leek het soms, echt een stofwolk achter onze Clio, daar lusten de honden geen brood van ;-) Af en toe verloren we ook de macht over het stuur en schoven we over de weg! Keigaaf was het, maar ook wel weer fijn dat het stuur wel weer luisterde. Ook zag ik soms wildlife (Bram reed en ik was natuurlijk beesten aan het spotten) maar door ons gescheur door de desert, hadden we zo´n lange remweg dat de beesten al gevlogen waren als de stofwolk opgetrokken was :-)
Mooi man!
Om 20 uur in de avond leverden we onze stofauto weer in en om 21 uur vervolgden we onze reis naar Buenos Aires....
De laatste dagen samen op reis zijn aangebroken. Donderdagmiddag 6 januari komen we aan in Buenos Aires en hebben we de vrijdag, zaterdag en zondag nog, om van de mooie stad te genieten!
Hasta luego...
Bram en Leen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
