Wonderbaarlijk West Australie (deel 2)

Nou daar ben ik dan voor de allerlaatste keer om ons verhaal af te maken zoals beloofd. Wel gek want ik zit inmiddels weer in Nederland (op het dakterras in het zonnetje, ook niet gek!)

Waar waren we gebleven.. vanuit Kalbarri onderweg naar Monkey Mia, het dolfijnen resort! 's Ochtends vroeg op gestaan om nog bij wat bezienswaardigheden te kunnen stoppen. We moesten dwars door het Kalbarri National Park heen en zijn daar nog bij de Hawks Head en de Ross Graham Lookout geweest. De eerste mooier dan de tweede, maar je wordt een soort verwend door al het moois wat je al gezien hebt..
Er was echt helemaal niemand te bekennen, we waren de enige. Dat was ook wel wat anders dan bij de tourtjes waar het soms dringen was om een plekje om een mooie foto te maken. Maar dan was er ook altijd wel iemand in de buurt om een foto van ons te maken, dus de zelf-ontspan kunde van Leen is goed van pas gekomen deze laatste week ;-)

Na de lookouts een lang stuk rijden totdat we bij Shark Bay aankwamen, dit is het gebied waar Monkey Mia ook ligt. Het was helaas bewolkt die dag en we hebben zelfs nog wat spetters op de ramen gehad, dus de ruitenwissers kwamen dit keer wel van pas, ook per ongeluk ;-) Desondanks wilde we toch nog wel graag Shell beach zien, dit moest heel mooi zijn. En dat was het ook, zoals de naam al zegt, het hele strand bestond uit hele kleine witte schelpjes.
Inmiddels was het alweer lunchtijd en hebben we wat gegeten in een Bakery in Denham, dat was zo goed bevallen dat we dat de volgende dag nog maar een keer hebben gedaan! Klaar voor Monkey Mia dus, we kwamen daar om 13.30u aan, het bleek een Resort te zijn dat bestaat uit een infocenter, een kleine camping, hostel, hotel en verder wat shopjes, restaurant, barretje en natuurlijk het strand. Zag er erg leuk uit allemaal maar wel heel klein. Eenmaal informatie ingewonnen te hebben bleek dat de dolfijnen er tussen 7.30u en 13u zijn elke dag.. dus dat hadden we gewoon net gemist!! :-( En alle boottochtjes waren ook net vertrokken.. Ik was hevig teleurgesteld, had gedacht dat de dolfijnen er altijd wel zouden zijn en dat je 'gewoon' met ze kon zwemmen, niet dus! Leen was wat realistischer.. Er zat dus niets anders op dan op een mooi resort aan het strand met heftige bewolking (!) te wachten tot de volgende dag.
Gelukkig waren er ook nog mooie pelikanen (jeetje wat zijn die groot zeg!) en zwommen er die middag ineens vlakbij de kant toen ik langs het strand liep toch nog 2 dolfijnen ;-) Dus Leen snel achter haar schrijfboekje vandaan geroepen om mee te genieten! Het blijven zulke bijzondere dieren, tja het mag wel duidelijk zijn dat ik er een zwak voor heb!

Donderdag dus d-day, wederom vroeg opgestaan want de dolfijnen komen ook weleens voor 6.30/7u, dat wilde we niet missen!
Alleen vandaag hadden ze bedacht toch maar rond half 8 te komen, ineens zie je wat vinnen en snuitjes boven het water uitkomen en voor je het weet zwemmen er 7 dolfijnen vlak bij je voeten ;-) Zodra de dolfijnen er zijn gaat iedereen tot aan z'n knieen in het water staan, dan komen er 2 verzorgers met een microfoon die gaan vertellen wie de dolfijnen zijn en wat ze in Monkey Mia doen etc. Je mag ze dus niet aanraken want dan kunnen er menselijke virussen overgedragen worden. Maar ze zwemmen en spelen (zijn ook 4 baby dolfijntjes bij, zo lief!!) vlakbij je, soms maar een paar cm. bij je vandaan! Na een tijdje komen er nog eens 4 verzorgers met emmertjes en visjes (tja er is wel een reden dat
die dolfijnen elke dag 3x terugkomen naar dezelfde plek natuurlijk..) dan moet iedereen met de voeten uit het water gaan en dan mogen mensen uit het publiek een visje geven. Leen en (vooral) ik waren te druk met de fotocamera denk ik dus waren geen gelukkige gegadigde. Zodra de visjes op zijn, je raadt het al, dan zijn de dolfijnen zo weg :-(
Dit alles bij elkaar duurt dan ongeveer een half uur en is 3x per dag. Ze gaven al aan dat de 2e keer dat ze terug zouden komen al binnen 15 min. kon zijn of langer, maar net waar ze zin in zouden hebben. Nou dan wachten we nog wel even! En ja hoor binnen 15 min. waren de eerste alweer terug ;-) Nog een keer genieten! Er zaten een paar foto-genieken dolfijnen tussen, de 31-jarige Nicky met haar dochtertje van 4 maanden, die was gek op aandacht! En dat heeft wel wat leuke plaatjes opgeleverd (zie foto's bij deel 1). De 3e keer kon binnen 5 min. zijn maar ook binnen een paar uur, dus Leen besloot een
douche te gaan nemen, ik (dolfijn-verslaafd inmiddels..) wilde nog wel eventjes wachten, en ik had geluk, jippie!! want ze kwamen alweer na 5 min., dus nog een keer genieten! Gelukkig waren er al heel wat mensen minder en kwamen er nog wat zonnenstralen door de wolken heen waardoor je ze nog beter kon zien.
Sjonge nou dat was het ritje wel waard!

Alleen nu weer helemaal terug rijden naar Perth :-( Na de douche dus weer op pad, ff eten bij onze bakery in Denham, langs de Eagle Bluff lookout en langs Hamelin Pool naar de Stromatolieten (zoals Leen zei, geen stalagtieten of stalagmieten maar..). Dit zijn door geologen ontdekte 15 biljoen jaar oude levende rotsen, heel bizar (deel 5 geloof ik!).
Die nacht weer in Geraldton overnacht, alleen voor de afwisseling in een ander hostel, voorheen ziekenhuis, erg mooi pand!
Vrijdags op tijd de auto in onderweg naar Perth, het zonnetje ging weer schijnen! Deze dag niet veel meer gedaan, onze Yaris weer ingeleverd en na een tijdje zoeken een hostel gevonden voor de laatste daagjes samen :-(

Zaterdags hebben we nog de toerist uitgehangen, dat was tenslotte onze echte laatste dag. We zijn naar Fremantle geweest met de ferry over de Swan River. Wat heerlijk was dat, wederom strak blauw, stoeltje in de zon achter op het dek met uitzicht op de
skyline van Perth! Het water had net een meer in Italie kunnen zijn, overal bootjes, mooie huizen langs de kant en haventjes. Geheel geen verkeerde omgeving! Aangekomen in Fremantle hebben we wat historische gebouwen bekeken, de Round House was erg schattig. Ook zijn we naar het Maritiem Museum geweest naar de scheepswrakken galerij waar een reconstructie van de Batavia was van het echte hout en, net als in Geraldton, andere opgedoken spullen als glazen, gereedschap, karaffen en geld. En niet zomaar geld, nee echte oude Ryksdaalders uit oa DEVENTER! Het is Leen zelfs nog gelukt met haar foto-kwaliteiten om er een mooi plaatje van te maken!
Verder werd Fremantle geprezen om zijn markt in het weekend, dus wij vol verwachting daar naartoe. Het bleek binnen te zijn, een soort bazaar en errug klein :-( we waren wel wat teleurgesteld! Nog even langs de bekende gevangenis gelopen en als toeristen-afsluiter een bus-tochtje door de stad. Toen was het weer tijd om met de trein terug te gaan. We moesten namelijk nog alles van de week ervoor op de site zetten inclusief uitzoeken van leuke foto's en dat kost wel even tijd! Zoals jullie weten ook nog zonde tijd want al mijn tekst was weg :-( Maar bij deze dus weer helemaal op de hoogte, dus Leen je dagboekje is weer compleet!!

Ik had nog een mooi afscheidswoordje geschreven vorige keer maar ben inmiddels weer in Nederland. Hermien: ik heb nog geprobeerd om Leen mee terug te krijgen naar Nederland maar tevergeefs.. ik heb mijn best gedaan! Maar ik snap nu ook helemaal waarom ze nog lekker daar blijft. Leen je hebt groot gelijk en blijf genieten want voor je het weet is het voorbij, de tijd vliegt!
Ik heb het enorm naar mijn zin gehad de afgelopen 4,5 week en het was echt super gezellig, errug bedankt voor de leuke tijd!! En vanaf nu mag ik weer aan de andere kant van de computer je verhalen lezen :-( Maar het is ook weer erg fijn om bij mijn lief te zijn hoor!

Het is nu weer helemaal aan jou (al)leen, ik kan al niet wachten op de foto's van Koninginnedag in Perth en je nieuwe kapsel ;-)
veel liefs Bianca