Wonderbaarlijk West Australië

Oh jee, oh jee,

Het is bijna tijd om afscheid te nemen :-( Niet van mijn dagboekje hier op internet, dat blijft nog wel even doorgaan. Maar wel voor mij en Bianca, ze gaat me na ruim 4 weken verlaten.
Het is hier nu zaterdagavond en morgenmiddag om 16.30 uur (lokale tijd) gaat Bianca het wonderschone Australie weer verlaten en verruilen voor t momenteel minstens net zo warme (zo niet warmere :-( ) Holland.

De laatste keer dat we een verhaaltje op de site hebben gezet, waren we ook in Perth. Het is hier aangenaam is onze conclusie. Maar we zijn hier niet gebleven. We hebben een autootje gehuurd en zijn afgelopen maandag vertrokken richting Monkey Mia. Dit ligt net als Perth aan de westkust van Australie en deze westkust schijnt het 'echte' Australie te zijn.

Ik mocht eerst rijden, want tja, t is toch even wennen he? Bianc heeft wel eens aan de, zoals wij noemen, verkeerde kant van de weg gereden: de linkerkant, maar dat je nu ook in de verkeerde kant in de auto zit, maakt t nog even extra anders ;-)
Je draait naar rechts om de gordel te pakken en gebruikt je linkerhand om de handrem aan te trekken en te schakelen. Wat ik zeg een beetje anders, maar t staat garant voor leuke momenten. Het rijden aan de linkerkant ging bianca inderdaad heel goed af, maar de rest was vooral lachen. Had ik al gezegd dat de richtingaanwijzer en de ruitenwissers ook omgedraaid zijn? Iedere keer als we afsloegen gingen de ruitenwissers dus aan ipv het knipperlicht. Echt heel grappig.

Tja de westkust, we hadden gedacht ruim 2000 kilometer te rijden in 4/5 dagen. Moet kunnen, maar natuurlijk onderweg ook stoppen om de meest wonderbaarlijke dingen te bekijken. Op maandag gingen we eerst bij de Pinnacles kijken. Dit leek wel een andere planeet... :-) Allemaal gele torentjes (limestone) die uit de grond groeien. Hoe bizar was dat?
We hebben weer een prachtige zonsondergang gezien en zijn voor de overnachting in Geraldton gebleven. Hier hadden we een superkamer voor ons tweetjes! In Geraldton is ook het West Australia museum, met veel informatie over de VOC-schepen die hier voor de kust zijn vergaan waaronder de meest beroemde; de Batavia. Natuurlijk zijn we hier even gaan kijken. Ze hadden ook leuke winkels, dus dit schopte onze plannen voor de rest van de dag een klein beetje in de war ;-)

We gingen zo na de middag toch maar weer ns verder. Onderweg naar Kalbarri met op de route het Kalbarri national park. Onderweg kwamen we weer iets bijzonders tegen; the pink lakes. Deze meren waren dus echt rose! Wat het geheim is en waarom ze zo rose zijn? We hebben geen flauw idee, maar apart was t wel.
Onderweg, al lezend in the lonely planet, kwamen we iets over 'Hutt River Province' tegen. Dit schijnt een monarchie te zijn die dus in Australie ligt en officieel is erkend door Groot Brittannië. Er is een prins, prins leonard, die er 40 jaar geleden is komen wonen en volgens hem was dit deel land niet door de Engelsen geclaimd, dus deed hij het maar. Hoe bizar (deel 3)
Het was een behoorlijk eind rijden over een zandweg en er leek geen eind aan te komen, ik ben t nog maar een keer gaan vragen bij een verdwaalde boerderij, want voor t zelfde geld reden we voor jan nop de wildernes in. Maar we zaten goed en kwamen op onze bestemming aan.
We kregen een stempel in ons paspoort toen we binnenkwamen in 'zijn' land, het heeft eigen valuta, complete reeksen postzegels (zelfs speciale kerstzegels) en je kunt voor 250 dollar een paspoort kopen dat dan 5 jaar geldig is. De inwoners (30 stuks) hebben geen recht op bijvoorbeeld geneeskundige hulp van Australië, maar ze betalen dan ook weer geen belasting aan de staat. Er schijnen wereldwijd 13000 mensen te zijn die een 'hutt river province'- nationaliteit hebben.
We zijn hierna doorgereden naar Kalbarri om te overnachten en de volgende dag door te rijden naar Monkey Mia!!! :-)
Omdat dit toch wel 1 van de hoogtepunten van Bianca's trip is, mag zij hier alles over vertellen, ik denk zelf en weet zeker dat Bianc t met me eens is, dat de foto's al genoeg vertellen.
Nou bianc, de eer is aan jou voor de allerlaatste keer ;-(

... geen geluk die allerlaatste keer, je gelooft het niet heb net meer dan een uur tekst getypt en ben ALLES kwijt ;-( maar dat houden jullie nog van me tegoed! Dus geniet maar alvast van de foto's.
Bij deze dan alvast/alsnog een hele korte doei vanuit Australie. De tijd is voorbij gevlogen, veel gezien en gedaan, ik heb ervan genoten! En vond het super om een maandje bij Leen te zijn, wie volgt?? ;-)

29 april 2007,
Bianca is in t vliegtuig!
Hier ben ik weer, (al)leentje, zoals ik al zeg, ben helemaal alleen nu :-( met alle andere mensen die in Perth wonen :-)
Het is nu de 29e, vanavond dus Koninginnenacht. Heb afscheid genomen van Bianca, die zit nu in t vliegtuig en kan elk moment opstijgen. En dit allemaal zonder onze site netjes af te maken, kan eigenlijk niet, maar zoals ze zelf al schreef, zat t gister eventjes niet mee....
De foto's zeggen al genoeg 1 van de hoogtepunten voor Bianc tijdens dr reis hier waren toch wel de Dolfijnen die langs en bijna tussen onze benen door zwommen. Hoe bizar (deel 4) Bianc heeft beloofd dat ze t verhaaltje nog afmaakt, dus dat doe ik maar niet. Houd de site dus in de gaten en Bianc... maak er maar een nieuw verhaaltje van ipv het hier nog weer bij te zetten, okidokie?

Tot t moment dat we op de luchthaven voor de douane stonden, Bianca door t poortje moest en ik achterbleef, ging t goed :-). We hadden allebei niet het idee dat we afscheid gingen nemen totdat t moest. Natuurlijk werd t toch wel een klein drama al zeggen de ouders van Bianc dat t niet nodig is (waar ze ook gelijk in hebben) maar afscheid nemen is gewoon NIET leuk! De tijd samen is zo snel gegaan en voor Bianc is t toch erg leuk om iedereen maar vooral dr lief weer te zien strakjes in Holland al weet ik zeker dat een 2e maandje ook zo omgevlogen was ;-)
T werden dus toch wat tranen, maar we moesten vooral ook lachen omdat we er natuurlijk niet uitzagen met een rood betraand hoofd :-) Dag zeggen is dan toch raar en onwerkelijk.

Ik ga er nog een leuke tijd van maken hier met wat ik allemaal nog ga doen en morgen heb ik alweer afgesproken met een Engels meisje dat ik nog ken van Tasmanie, overmorgen komt Morrie (u allen nog wel bekend) aan in Perth dus hebben we een klein reunietje.
Voor vanavond: ik trek mn nieuw gekochte ORANJE shirt aan en ga Koninginnenacht vieren met onbekende Hollanders. Als dat niet leuk wordt.

Dikke zoenen vanuit Perth en speciaal voor Bianc: dag lieverd, bedankt voor de leuke tijd die we samen hebben gehad. Ik spreek je snel weer.

Marleen