Einde oefening China

Hallo allemaal,

dit wordt alweer mn laatste verhaal vanuit China, want ik ben nu op de luchthaven van Chengdu om vannacht naar Bangkok te vliegen. Thailand dus!

Zoals ik al had laten doorschemeren in mijn 'kapper' verhaaltje, waren we wel een beetje klaar met China. Het is een vreemd land. Heel georganiseerd, maar t reizen en leven wordt je moeilijk gemaakt door het gebrek aan Engels dat ze hier spreken (of liever gezegd: ze spreken hier GEEN Engels);-). Wij gingen dan vaak ook maar gewoon over op t Nederlands tegen Chinezen, want dat begrijpen ze net zo slecht en je krijgt toch antwoord in t Chinees.

Helaas hebben we ook geen tijd gehad (of misschien gemaakt) om de kleinere dorpen die hier ook echt wel zullen zijn te bezoeken. Dan moeten we met lokale treinen en bussen gaan reizen i.p.v de snelle nachttreinen. Hierdoor hebben wij alleen maar grote steden gezien. Stuk voor stuk hebben ze zo'n 6 miljoen inwoners!

Ik heb wel leuke dingen gezien en meegemaakt natuurlijk. In Shanghai hebben we de oude stad bezocht wat echt ontzettend sfeervol en supermooi is. Vanaf Shanghai zijn we met de trein naar Xi'an gegaan. Dit was weer een 'dit doe je maar 1 keer in je leven' ervaring. Gelukkig maar. Het was lastig om treinkaartjes te kopen, soms lijkt het ook of mensen je niet willen begrijpen. Chinezen spreken heel fanatiek, zo klinkt het altijd alsof ze boos zijn, terwijl dit natuurlijk niet altijd het geval is. Om een lang verhaal kort te maken, er waren alleen zitplaatsen in de trein. Geen bedje dus dit keer, 16,5 uur zitten. We hadden al het vermoeden dat dit niet mee zou vallen en dat hadden we goed ;-)

Bij aankomst in de trein was de coupe overvol, natuurlijk veel meer Chinezen dan stoelen en ook onze stoelen waren bezet. Maar zodra wij ons kaartje lieten zien met de stoelnummers erop, stonden de mensen die op onze stoelen zaten wel op. Het was echt een ervaring, overal zaten Chinezen! In t gangpad, in t raam, je kan t zo gek niet bedenken. Wij zaten ook echt tussen t 'gewone volk' om het zo maar even uit te drukken. Niemand sprak ook maar een woord Engels en iedereen keek ons natuurlijk aan. Slapen??? dat ging niet lukken, dus hebben we maar wat potjes yathzee gespeeld, tot groot vermaak van de rest van de passagiers en we hebben een fles wijn gekocht. En niet zomaar een wijntje, maar een Chateau 'The Great Wall' Beetje straf wijntje, maar heel goed te hachelen onder t genot van een potje Yathzee!

Zondag de 29e kwamen we rond half 9 in de ochtend aan in Xi'an. We hadden al een hostel geboekt en wat was hier nou zo leuk??? we liepen tezamen met heel veel Chinezen het station uit en daar stond ze; een Chinees meisje met een bordje. Marleen stond erop! Dat was nog eens aangenaam.
Xi'an vond ik leuk. De stad wordt omringd door een enorme stadsmuur wat al een bijzondere indruk schept. Er wonen dan wel ruim 6 miljoen mensen, maar t lijkt toch minder een grote stad dan de rest van wat we hadden gezien. Ons hostel (7 sages) was echt super! een typisch Chinees gebouw in Tibetaanse stijl. De mensen spraken een behoorlijk woordje Engels en waren supervriendelijk. We besloten om maar niet te gaan slapen, maar meteen door te gaan naar het terra cotta leger. Dit was weer anderhalf uur in de bus :-) maar t kost dan ook maar 70 eurocent. Geen geld zeg ik. Samen met wederom heel veeeeel Chinese toeristen hebben we zo ongeveer 2 uur rondgewandeld bij het terra cotta leger. De historie is indrukwekkend en met die instelling moet je er ook maar naartoe gaan, want anders lijkt het niet heel bijzonder. Het is een inmens leger van terracotta krijgers en paarden dat onder de grond is gevonden. Iedere krijger heeft zijn eigen gezicht, ze zijn dus allemaal verschillend wat het bijzonder maakt.
Het weer was voor de verandering eens niet zo heet en t begon zelfs wat te regenen, wat een geluk! Op de terugweg naar de stad hadden we dikke file, maar het grappige hier is dat personenvervoer voor gaat op vrachtverkeer. Jammer voor de truckers, maar wij konden redelijk snel doorrijden wat erg prettig was.
In het moslimkwartier hebben we nog wat op ons afdingen geoefend met t kopen van spulletjes en we hebben (typisch Chinees') gehotpot. Was wel grappig, maar niet echt smakelijk. T tentje waar we zaten was ook superranzig. (ik laat nog wel een foto zien)
Terug met de tuktuk, ook weer een grap. Ik had al verteld dat het verkeer chaotisch is toch? stoep op, stoep af en het voelde alsof we door de Kalverstraat gingen op koopzondag! Hevig toeterend en tussen de menigte doorslingerend, we lagen helemaal in een deuk. Echt een wonder dat we wederom niemand hebben platgereden. ;-)

De 30e vlogen we (ja, ja, wat een luxe!) naar Chengdu. We hadden een ticket gevonden voor een supermooi prijsje, rond de 40 euries. Ik zeg daar kan je geen 16 uur voor in de trein zitten hoor. T was een uurtje vliegen, maar voordat we op de luchthaven waren, was t natuurlijk weer flinke stress.

Anke, mijn reisgenootje sinds de wintersport, was er na Beijing eigenlijk helemaal klaar mee. Ze wilde naar huis en t liefst nog dezelfde dag. Dit werd even wat lastig gemaakt door China Airlines, want we mogen ons ticket dan wel zo vaak mogelijk en kosteloos wijzigen, maar ja het is natuurlijk hoogseizoen, bouwvak, noem maar op. Dus de eerst beschikbare stoel vanaf Bangkok naar Amsterdam is op 5 september. Dit was Anke natuurlijk veel te laat. We hebben maar besloten om naar Thailand te gaan, dan kon Anke van daaruit kijken wat ze wilde. Ik ga dan gewoon eerst Thailand doen en zie dan nog wel of t nog Vietnam, Laos en/of Cambodja wordt. Kijk je kan met mij alle kanten op! :-)
We gingen dus op zoek naar een ticket richting Bangkok. Deze hebben we ook nog gevonden, maar wel 2 uur voordat we naar de luchthaven zouden gaan. Het ticket moest natuurlijk nog geprint worden en vanaf een ander kantoor komen.... Wij hadden de oplossing, we springen in de taxi en halen het ticket zelf wel even af bij het boekingskantoor. Oeps voor t gemak hadden we even uit het oog verloren dat we in China zijn.
De taxi inspringen was geen probleem. Er zijn er genoeg hier. Onze chauffeur die natuurlijk gewoon Chinees met ons aan het praten was, wist niet precies waar hij moest zijn, hmmmm. Hij wilde ons ergens op de straat waar het boekingskantoor moest zijn uit de taxi zetten. Hier gingen wij natuurlijk niet mee akkoord. Ik ben uitgestapt en ben het eerste beste hotel ingelopen. Daar spreken ze vast wel Engels, toch? Nope! Met z'n tienen stonden ze om mij heen en uiteindelijk was er iemand die vertelde dat het kantoortje 50 meter verderop zat. En jawel, grote sticker van een vliegtuig op het raam, kon niet missen.

We zouden de tickets oppikken en betalen en wegwezen! Wederom sprak niemand Engels, tickets??? waar wilden we heen dan? Ik dacht, ik bel het hostel waar we het geboekt hebben. Maar ook daar kreeg ik een of andere piemel aan de lijn, die me vertelde dat zijn Engels niet het probleem was, maar we kwamen er niet uit. Of ik een ticket wilde, of wilde ik misschien daar komen logeren? Waar was ik dan nu? Op de luchthaven of op het treinstation.... echt af en toe kan je, je haren wel uit je hoofd trekken, maar gelukkig zien we achteraf altijd de humor van de situatie wel weer in.
Uiteindelijk hebben we de meiden van het hostel gebeld waar we zelf waren verbleven. Zij spraken behoorlijk Engels en we konden het aan hen uitleggen via de telefoon en zij konden het dan weer in het Chinees uitleggen aan iemand van het boekingskantoor... en jawel, daar kwamen onze tickets, zelfs de namen waren goed gespeld :-) Ongelooflijk dan ook weer he?
Onze vlucht van 40 euro hebben we ook nog gehaald, dus al met al liep het weer soepeltjes af.

Toen dus Chengdu, we namen een taxi naar ons hostel, maar helaas ging het meteen alweer verkeerd. Het was inmiddels midden in de nacht en de taxichauffeur wist niet waar we moesten zijn. Nu was dit ook lastig want het hostel was zeer moeilijk te vinden en de straat waarin het zat was aan beide kanten afgesloten voor verkeer. The lonely planet schreef vol lof over deze plek, maar wij vonden het niets en zijn de volgende ochtend verkast naar Mix hostel wat echt een aanrader is voor de Chengdu-bezoeker. Het pand is top, de mensen zijn vriendelijk en de sfeer is er superleuk! Wij zijn er twee nachtjes gebleven ik heb heerlijk geslapen op de planken bedden (de bedden zijn over het algemeen gewoon geheel van hout met wat dubbelgevouwen dekens als matras)
We hebben die middag onze voetjes maar eens even een behandeling cadeau gedaan en voor 1 euro 50 was een lief Chineesje een half uur druk in de weer met mn pootjes. Heerlijk!! :-)
Gister zijn we naar de great PANDA conservation geweest. Ik dacht altijd dat ik al wel eens een panda in het echt had gezien, maar dit blijkt niet te kunnen want we hebben ze niet in Nederland. ;-)
Duitsland en Oostenrijk zijn de enige twee Europese landen waar ze panda's hebben. Dit Panda centrum is de grootste ter wereld en is druk bezig om ervoor te zorgen dat de panda niet uitsterft. De panda's waren natuurlijk schattig echt daar kan ik wel een hele dag naar blijven kijken. Maar net zoals koala's houden panda's enorm van slapen dus t was snel over met de activiteit hier!

Vandaag ben ik ter afsluiting van mijn China avontuur naar de grootste Buddha ter wereld geweest. Deze meneer is ruim 70 meter hoog en echt enorm!!

China zit er nu op, het was een hele ervaring en er zijn veel opmerkelijke Chinese gewoonten, ik noem er een paar:

- kleine kinderen dragen hier geen pampers, ze hebben een broekje dat van voor tot achter open is, dus ze kunnen alles zo laten lopen.
- mensen rochelen en spugen hier zo hard en zo vaak als ze kunnen. En ook overal, in het vliegtuig, in de winkels, op straat, in het restaurant, echt superranzig
- iedere Chinees loopt met een jampot waar hij/zij thee uit drinkt
- mannen lopen met hun shirt omhoog en geloof me, het zijn geen sixpacks die ze showen. Een dikke buik staat voor welvaart, ze hebben immers goed te eten. En als ie wit is, betekent het ook nog dat ze niet buiten werken en geen arbeider zijn.
- dat ze geen arbeider zijn, laten ze ook zien met hun lange nagels, jakkie!
- meestal zitten er 10 tot 12 dezelfde winkels naast elkaar. Bijvoorbeeld een winkel voor landmeters. Wie wil er nu geen landmeter, altijd handig toch? Als je er een zoekt, kun je makkelijk shoppen van winkel naar winkel om te zien welke de goedkoopste is, want ze zitten allemaal naast elkaar.
- gemeentereinigingsdienst??? Niet nodig in China, een openbare vuilnisemmer wordt om de minuut leeggehaald door een Chinees, vooral plastic flessen en oud papier schijnt hier geld op te brengen. Mensen lopen echt met enorme balen op hun rug. En echt ze zien er echt niet altijd uit als zwerver...

Een vreemd land hoor, dat China, maar leuk om gezien te hebben.
Ik ga weer verder....
Ik kom midden in de nacht aan in Bangkok. Anke vliegt vanaf daar door naar huis, want ze heeft een ticket gevonden naar dusseldorf, ik.....
ik blijf nog eventjes

tot snel met hopelijk wat foto's

dikke zoen Marleen